சுந்தர சோழரின் மாடம்பாக்கம் கோயில்

சிற்றேரி ஆளுடைய நாயனார் என்கிற தேனுபுரீஸ்வரர் கோயில். சென்னையின் புறநகர்ப் பகுதியான தாம்பரம் - சேலையூர்க்கு மிக அருகில் மாடம்பாக்கத்தில் அமைந்துள்ளது. உலகுய்ய வந்த சதுர்வேதிமங்கலம் என்றும் பெயர். "பொன் மாளிகை துஞ்சின தேவர்" ஸ்ரீ ஸ்ரீ சுந்தர சோழ சக்ரவர்த்தி அவர்களின் உத்தரவால் அவரின் முதன்மை அமைச்சர் அணிருத்த பிரம்மராஜன் என்கிற அனிருத்த பிரம்மராயனால் எழுப்பபட்ட தலம். கபில மகரிஷி மோக்ஷம் பெற்ற தலம் என்று கூறப்படுகின்றது. நம்மில் பலருக்கு சுந்தர சோழர் பற்றி அதிகம் தெரிய வாய்ப்பில்லை. அரிதுர்க்கலங்கன், அபயகுலசேகரன் மகா கனம் பொருந்திய ஸ்ரீ ஸ்ரீ ராஜராஜ சோழ சாக்ரவர்த்தியின் தந்தை தான் சுந்தர சோழர். இரண்டாம் பராந்தகன் என்றும் போற்றப்பட்டார். 

சோழப் பேரரசின் முன்னோடிகளில் ஒருவரான சுந்தர சோழரால் எழுப்பப்பட்ட 31 கோயில்களில் இதுவும் ஒன்றாக இருக்கலாம். முதலாம் குலோத்துங்க சோழன்(தமிழகத்தில் தெலுங்கு சோழர்களின் குலத்தை தோற்றுவித்தவர்) காலத்தில் இந்த கோயில் கற்றலியாக மாற்றப்பட்டுள்ளது. கோயிலின் அய்யன் சுயம்பு. சோழ சாம்ராஜ்யத்தின் வெற்றிக்கு முக்கிய காரணங்களில் ஒன்று அவர்களின் உள்ளாட்சி முறை. அப்படியாக பிரிக்கப்பட்ட உள்ளாட்சிப் பகுதிகளில் இந்த மாடம்பாக்கம் கிராமம், "நெடுங்குன்ற நாடு" என்ற பகுதிக்குள் அடங்கும். நெடுங்குன்றம் என்பது தற்போதைய வண்டலூர் விலங்கியல் பூங்காவிற்கு பின்பக்கம் இருக்கும் ஒரு சிற்றூர். நெடுங்குன்ற நாடு புலியூர்க் கோட்டத்தின் கீழ் இருந்த 8 நாடுகளில் ஒன்று. சுந்தர சோழர் தன் இறுதி நாட்களை காஞ்சிபுரத்தில் தன் மகன் ஆதித்த கரிகாலன்(இராஜராஜ சோழனின் அண்ணண்) எழுப்பிய பொன் மாளிகையில் கழித்தார். அப்போது இந்த கோயிலைக் நிர்மாணிக்க உத்தேசித்திருக்க கூடும். பின்னால் வந்த விஜயநகர பேரரசர்களின் பங்கும் கோயிலின் புனர்நிர்மாணத்தில் அறியப்படுகிறது. கோயில் கருவறை கஜபிருஷ்ட்ட(தூங்கானை மாடம்) வடிவத்தில் உள்ளது. கோயிலில் உள்ள முருகப் பெருமான் மீது அருணகிரிநாதர் திருப்புகழ் பாடியுள்ளார். 

சென்னை மாநகரின் பரபரப்புக்கு சற்றும் குறைவில்லாத இந்த புறநகர் பகுதியில் குடியிருப்புகளுக்கு மத்தியில் கம்பீரமாய் நிற்கிறது நம் இன மூத்தோனின் இந்த வரலாற்று பொக்கிஷம். சென்னையில் இருக்கும் நண்பர்கள் ஒருமுறை அய்யனை தரிசிப்பது நல்லது. 

*வாச கம்பிற வாதோர் ஞானசு

  கோத யம்புகல் வாசா தேசிக

 மாடை யம்பதி வாழ்வே தேவர்கள்...பெருமாளே.*

- அருணகிரிநாதர்.

தேடல் தொடரும்.

Source : Unanimous

பொன்னியின் செல்வன் என்னும் பொய். பகுதி -1

         நம்மூரில் ஒரு பழக்கம் இருக்கிறது. வாட்ஸாப்ப் மற்றும் பேஸ்புக் போன்ற  சமூக வலைத்தளங்களில்  வரும் தகவல்களையும், சினிமாக்களில் வரும் தகவல்களையும் உண்மை என்று நம்பிவிடுவது. அவற்றின் உண்மைத் தன்மையை ஆராய பெரும்பான்மையினர் முயற்சி  செய்வதில்லை. இதனைக் காரணமாகக் கொண்டு ஒரு சிலர் தங்களுக்கு தேவையானவற்றை, அல்லது தாங்கள் சார்ந்த இயக்கத்திற்கு அல்லது கட்சிக்கு தேவையானவற்றை புத்தமாகவோ, திரைப்படமாகவோ  தயார்  செய்து அதனை ஒரு ஆவணமாக மக்களிடம்  பதிவு செய்து கொள்கின்றனர். இது இன்று துவங்கியதல்ல. இந்தியா சுதந்திரம் பெற்ற நாள் முதல் நடைபெற்று வருகிறது.

     சமீபத்தில் ஒரு புகழ்பெற்ற இயக்குனர்  ஒரு சரித்திர நாவல் என்று சொல்லப்படும் கதையை ஒரு பிரமாண்ட திரைப்படமாக எடுத்து வருகிறார். ஆனால் இந்த கட்டுக்கதையின்  உண்மைத்தன்மையை பற்றி   யாரும் இன்று வரை பெரிதாக கேள்வி எழுப்பவில்லை. பொன்னியின் செல்வன் தான் அது. அது ஒரு புனையப்பட்ட புதினம் என்று பெரும்பாலானோர்  வாதத்திற்க்கே  வருவோம். அதில் வரும் பெரும்பான்மையான கதாபாத்திரங்கள் கற்பனையே என்றாலும் மற்ற கதை மாந்தர்கள் சோழ பேரரசின் மூச்சில் கலந்தவர்கள். சோழ சாம்ராஜ்யத்தின் மேன்மைக்காக தங்களின் உடல், பொருள், ஆவி என அனைத்தையும் தியாகம் செய்தவர்கள். அப்படிப்பட்ட கதை மாந்தர்கள் மீது கல்கி கிருஷ்ணமூர்த்திக்கு ( பொன்னியின் செல்வன் புத்தகத்தை எழுதியவர்) என்ன கோபமோ தெரியவில்லை; அல்லது கல்கி புத்தகம் அதிகம் விற்பனையாக வேண்டும் என்ற நிர்பந்தமோ தெரியவில்லை, அந்த கதை மாந்தர்கள் மீது சேற்றை வாரி வீசி இருக்கிறார். உண்மை வரலாற்றுக்கு புறம்பான பல புனைவுகளை அள்ளித் தெளித்து இருக்கிறார் இந்த புத்தகத்தில். நான் தற்போது பொன்னியின் செல்வன் புத்தகத்தை பல ஆண்டுகளுக்கு பிறக்க மீண்டும் படிக்கத் தொடங்கியுள்ளேன்.  அதன் நோக்கம் அந்த புத்தகத்தின் பெருமையை உங்களுக்கு எடுத்து சொல்ல அல்ல. அதில் உள்ள வரலாற்று பிசகுகளை உங்களுக்கு எடுத்து சொல்ல. தற்போது பொன்னியின் செல்வன் முதல் பாகம் - புது வெள்ளம் படித்து முடித்தாயிற்று. அதில் உள்ள பிசகுகளை பார்ப்போம்.

ஆதியே சறுக்கல்:

  முதல் சில பக்கங்களில்,  பழுவூர் பெரியவர்கள் என்று சொல்லப்படும் பழுவேட்டரையர்கள் சோழ சக்கரவர்த்தி சுந்தர சோழனின் முடிவுக்கு எதிராக திட்டம் தீட்டுவது போல  சித்தரிக்கப்படும். இதுவே பெரிய தவறு. சோழ சிம்மாசனத்திற்கு பழுவேட்டரையர்களின் உடலில் உள்ள ரோமம் கூட தீங்கு நினைக்காது. மறைந்த சோழ மன்னர் கண்டராத்திரின் மகன்  மதுராந்தகருக்கு பழுவேட்டரையர்கள் வீட்டு பெண்ணை திருமணம் செய்து கொடுத்ததால் மதுராந்தகச் சோழனை, சுந்தர சோழருக்கு அடுத்து அரியணை ஏற்ற வேண்டும் என்று பழுவேட்டரையர்கள் சதி செய்வது போல கதை நகர்கிறது. அப்படி ஒரு திருமணம் நடைபெறவேயில்லை. 

அதற்கான சாத்தியக் கூறுகள் இருந்ததாகக் கூட எங்கேயும் பதிவில்லை. 

பெரிய பழுவேட்டரையர் - நந்தினி:

    நந்தினி என்றொரு கற்பனை கதாபாத்திரம். ஏதோ உலகில் உள்ள அனைத்து பெண்களைவிட இவள்தான் அழகி என்பதை போல கல்கி இவளை வர்ணித்து இருப்பார். அந்த அழகியிடம் மோகம் கொண்ட பெரிய பழுவேட்டரையர், அவருடைய அறுபதாவது வயதில் அவளை திருமண செய்து கொண்டு பழுவூரின் இளைய ராணியாக்கி கொள்கிறார் என்று கதை வருகிறது. இது எவ்வளவு பெரிய அபாண்டம். மேலும் இந்த நந்தியின் ஆலோசனையின்படியே மதுராந்தகரை மன்னனாக்க பழுவேட்டரையர்கள் முயற்சி செய்வதாக கதை செல்கிறது. இத்தகைய விஷயங்கள் பழுவேட்டரையரின் புகழுக்கு இழுக்கு விளைவிப்பது போன்றதாகும். 

ஆதித்த கரிகாலன் - நந்தினி:

 இந்த நந்தினி மீது ஆதித்த கரிகாலன் சிறு வயது முதல் மோகம்கொண்டு இருந்ததாகவும், அவள் மீது தீரா ஆசை கொண்டு இருந்ததாகவும் கதை அளந்து இருக்கிறார் கல்கி. நந்தினி பழுவேட்டரையரை திருமணம் செய்து கொண்டது தெரிந்தும், அவளிடம்  பழுவேட்டரையரை விட்டுட்டுவிட்டு தம்முடன் வந்துவிடும் படி ஆதித்த கரிகாலன் கூறுவது போல காட்சி அமைக்கப்பட்டிருக்கும். இன்னும் ஒருபடி மேலே போய், போரில் ஆதித்த கரிகாலனிடம் தோற்று ஓடிய மதுரையை ஆண்ட  வீரபாண்டியன் நந்தினியின் காதலென்றும், அவளின் அரவணைப்பில் வீரபாண்டியன் இருந்த போது, அதை பார்த்த ஆதித்த கரிகாலன் வீரபாண்டியனின் தலையை கொய்தான் என்றும் பொன்னியின் செல்வன் புத்தகத்தில் சொல்லப்பட்டு இருக்கிறது. இந்த சம்பவம் வைகை ஆற்றின் நடுவில் இருந்த ஒரு தீவில் நடைபெற்றதாக சொல்லப்பட்டிருக்கும். இது முற்றிலும் பொய். ஆதித்த கரிகாலனிடம் தோற்று ஓடிய வீரபாண்டியன் பொதிகை மலையில் பதுங்கி கொள்கிறான். போதை மலையில் அவனை தேடி அவன் தலையைக் கொய்து தனது குதிரையில் கட்டி தஞ்சை கோட்டை வரை எடுத்து வந்தார் அடித்த கரிகாலன் என்பதே வரலாறு. இவை முதல் பாகத்தில் இடம்பெற்றுள்ள பிழைகள் மட்டுமே. இரண்டாம் பாகத்தில் உள்ள பிழைகள் பற்றி அறிய இணைப்பில் இருங்கள். இவை முதல் பாகத்தில் இடம்பெற்றுள்ள பிழைகள் மட்டுமே. இரண்டாம் பாகத்தில் உள்ள பிழைகள் பற்றி அறிய இணைப்பில் இருங்கள். 

இதையெல்லாம் திரையில் ஒருவேளை மணிரத்னம் காண்பித்தால் நாம் மேலே கூறிய அந்த மாவீரர்கள் பற்றி மக்கள் மனதில் என்ன மாதிரியான எண்ணங்கள் எழும். இது அவர்களின் புகழை பாதிக்காதா ? அவர்கள் பற்றி மக்கள் கொண்டுள்ள எண்ணத்தின் மீது என்ன மாதிரியான தாக்கத்தை ஏற்படுத்தும் என்றும் நாம் சிந்திக்க வேண்டும். 

என்னத்த கிழித்த்துக் கொண்டிருக்கிறோம்???

 

மணிரத்னம் இயக்கத்தில் எடுக்கப்பட்டுவரும் (படம்  வெளிவருமா  தெரியாது ) பொன்னியின் செல்வன் படத்தில் ,எந்தெந்த நடிகர்கள் என்ன கதாபாத்திரம் ஏற்று   நடிக்கிறார்கள் என்ற தகவல் சமூக வலைத்தளங்களில்   வைரலாகி வருகிறது. வைரல் என்பதைவிட வைரஸ் ஆகி வருகிறது என்றே சொல்லத்  தோன்றுகிறது.  ஏனென்றால் இந்தப் படம்,  உயிர்கொல்லி வைரஸைவிட பல மடங்கு தாக்கத்தை நம் இளம் சமூகத்தினரிடம் ஏற்படுத்த போகிறது.

நான் பலமுறை கூறியது போல பொன்னியின் செல்வன் புத்தகம் ஒரு புனையப்பட்ட கட்டுக் கதை. அந்த காலக்கட்டத்தில் கல்கி கிருஷ்ணமூர்த்தி அவர்கள் மூலம் ஒரு குறிப்பிட்ட சமூக மக்களின் ஆதரவைப் பெற, இந்த சமூகத்தைச் சார்ந்த ஒரு முக்கிய கதாப்பாத்திரத்தை சுற்றியே பொன்னியின் செல்வன்  கதை நகர்வதாக  பின்னப்பட்டிருக்கும்.அந்த கதாபாத்திரத்தை ஒரு  மாவீரனாக, ஆகச் சிறந்த உளவாளியாக, அந்த கதாபாத்திரம் மட்டும் இல்லை என்றால் சோழ சாம்ராஜ்யம் அழிந்தே போய்விடும் என்ற ரீதியில் அந்த கதாப்பாத்திரம் வடிவமைக்கப்பட்டிருக்கும். ஆனால் இத்தனைக்கும்  அது ஒரு கற்பனை கதாபாத்திரம். இது போன்று மேலும் பல புனைவுகளைக் கொடுத்தது தான் கல்கியின் பொன்னியின் செல்வன். 

பழுவேட்டரையர்கள் பாண்டிய நாட்டு ஆபத்துவிகளுடன் கூட்டு சதி செய்து சோழ சிம்மாசனத்தை கைப்பற்ற முயற்சி எய்வது போலவும் இந்த புத்தகத்தில் சொல்லப்பட்டிருக்கும். ஆனால் உண்மை வேறுமாதிரியானது. நிதர்சனத்தில் பழுவேட்டரையர்கள் சோழ பேரரசின் தூண்கள்.சோழ சிம்மாசனத்தின் விசுவாசிகள். விசுவாசம் என்பது இன்று நாம் நடந்து கொள்வது போல எதையாவது எதிர்பார்த்து காட்டுவது கிடையாது. அவர்களின் உயிரே போனாலும் சோழ குடும்பத்தினர் மீதும், அதன் வாரிசுகள் மீதும் எதிரி வீசும் கத்தியின் சிறு துரும்பு கூட பட்டுவிடாமல் பாதுகாக்கும் அளவிற்கு அவர்களின் விசுவாசம் மேலானது.  பழுவேட்டரையர்கள் சோழ பேரரசின் படையை  தலைமை ஏற்று நடத்தியவர்கள். இன்று வரை சோழப்படையின் சிறப்பு வாய்ந்த படைப்பிரிவாக கருதப்படும் செம்படை, வேளக்காரப் படை ஆகியவற்றை உருவாக்கிய பெருமகன்கள் பழுவேட்டரையர்கள். சோழ அரசின் line of command - இல் சோழப் பேரரசருக்கு அடுத்த நிலையில் இருந்தவர்கள். சோழர்கள் எவ்வளவோ அரசர்களை அடிமைப்படுத்தி அவர்களின் குடைக்கு கீழ் கொண்டு வந்து ஆட்சி புரிய அதிகாரம் வழங்கினாலும், அவர்களுக்கென தனிக் கொடி மற்றும் இலச்சினையை பயன்படுத்த அனுமதித்ததில்லை. ஆனால், பழுவேட்டரைகளுக்கு இதிலிருந்து விதிவிலக்கு வழங்கப்பட்டிருந்தது. சோழர்களுக்கு இணையாக புலி கொடியுடன் சேர்ந்து பனைக் கொடியும் பறந்தது சோழ தேசத்தில். ஒரு கட்டத்தில் சோழ மன்னர்களுடன் மணப் பந்தம் செய்து கொள்ளவும் தொடங்கினர். அப்படியாகப் பார்த்தல் சோழ அரசர்கள், பழுவேட்டரையர்களுக்கு மருமகன் முறையில் வந்து விடுகிறார்கள். உண்மை இப்படி இருக்க எதிரி நாட்டு ஆபத்துவிகளுடன் சேர்ந்து சோழப் பேரரசை கைப்பற்றும் அவசியம் அவர்களுக்கு எப்போதும்  இருந்தது  இல்லை.  பழுவேட்டரையர்கள் கேட்டு இருந்தால் அவர்களின் விசுவாசத்திற்கு  பரிசாக சோழ வாரிசுகளே அந்த அரியணையை இவர்களுக்கு விட்டு கொடுத்து இருப்பார்கள். 

ஆனால், பொன்னியின் செல்வன் புதினத்தில் உண்மை திரிக்கப்பட்டு உண்மையைப் போலவே சொல்லப்பட்டிருக்கும். இந்த புதினத்தை ஒரு பெரும் வரலாற்று பொக்கிஷமாக எடுத்துக்  கொண்டு இளைஞர்கள் பலர் இதை தங்களின் வரலாற்று ஆய்வின்  அடித்தளமாக எண்ணிக் கொண்டிருக்கிறார்கள். இந்த புதினத்தை அடிப்படையாக வைத்து தற்போது மணிரத்னம் இயக்கத்தில் படம் வேறு எடுக்கிறார்கள். அந்த படத்தின் லட்சணம் எப்படி இருக்கும் என்று வேற தெரியவில்லை. 

ஏனென்றால் வீரபாண்டிய கட்டபொம்மன் என்ற ஒரு படம் வந்தது. அந்த படத்தில் சிவாஜி அவர்கள் நடிப்பிலும், வசன உச்சரிப்பிலும் பின்னி பெடல் எடுத்து இருப்பார். கட்டபொம்மனை ஒரு மாபெரும் வீரனாக அந்த படம் சித்தரித்தது. அன்று வரை கட்டபொம்மன் பற்றி பெரிதாக கேள்விப்பட்டிராத நம் மக்கள், படத்தில் வரும் கட்டபொம்மன் தான் நிதர்சனம் என்று  நம்பிவிட்டனர்.  அந்த படத்தில் வருவது போல கட்டபொம்மனுக்கு ஒரு பத்தி கூட சரளமாக தமிழில் பேச வராது. சிவாஜியை போல கட்டபொம்மன் ஆஜானுபாகுவான ஆளும் கிடையாது.   இந்திய சுதந்திர வரலாற்றை கற்பிக்கின்ற பேர்வழியில் , பல பள்ளிகளில் இன்ற திரைப்படத்தை மாணவர்களுக்கு போட்டுக் காட்டியுள்ளனர். அப்படி பார்த்த ஒரு தலைமுறைக்கு நாம் தவறான வரலாற்றையே புகுத்தி இருக்கிறோம். உண்மையை சொல்லப் போனால்  கட்டபொம்முலு பற்றி நமக்கு PR . பந்துலு சொன்ன கதை. 

வீரபாண்டிய கட்டபொம்மன் என்று கூகிளில் தேடினால் சிவாஜியின் முகம் தான் வருகிறது. இதே தான் இப்போது நிகழ்ப் போகிறது. நாளை நம் பிள்ளைகள் கூகிளில் அருண்மொழிவர்மன் என்று தேடினால் ஜெயம் ரவியின் படமும், குந்தவை பிராட்டியார் என்று  தேடினால் திரிஷாவின் படமும் தான் முன் வந்து அவர்களுக்கு வரலாற்றைக் கற்றுக் கொடுக்கப் போகிறது பாருங்கள். என்னைப்போன்ற வரலாற்று ஆர்வலர்கள் உண்மையான வரலாற்றைதேடி படித்து, அறிந்து , அடுத்த தலைமுறையினருக்கு கடத்த நாயாய் அலைகின்றோம்.  ஆனால் இவர்களுக்கு பணம் இருக்கும் கொழுப்பு, பார் போற்றும் சோழ வரலாற்றை திரித்து எடுத்துக் கொண்டிருக்கிறார்கள். ஏற்கனவே சோழ வரலாறு பல Youtube சேனல் ஆர்வக் கோளாறுகளிடம்  சிக்கி , பல்வேறு கற்பனைக் கதைகளாக சின்னாபின்னமாகிக் கொண்டிருக்கிறது. இதுவே எதிர்கால தலைமுறையினருக்கு கிடைக்கும் வரலாற்று பொக்கிஷங்களாகி விடுமோ என்ற அச்சத்தில் இருந்து கொண்டிருக்கிறோம். 

இப்போது  இந்த படம் P.S -I(Ponniyin selvan-1)  வேறு வெளிவந்தால் இதில் உள்ள தவறுகளை நம் பிள்ளைகளுக்கு சொல்லிக் கொடுத்தது அவர்களுக்கு உண்மை வரலாற்றை புகுத்துவதற்கு பல யுகங்கள் தேவைப்படும் போலும். ஏற்கனவே ஆயிரத்தில் ஒருவன் படத்தில் எங்கள் சோழ மக்களை அசிங்கப்படுத்தியது இன்னும் ரணமாய் அரித்துக் கொண்டிருக்கிறது எங்களை. அதுமட்டுமில்லாமல் சோழர்கள் எங்கே போனார்கள் என்று தவறான தேடுதலையும் முன்னெடுத்து கொண்டிருந்தார்கள் இளைஞர்கள் . பாகுபலி என்ற ஒரு கற்பனை கதையை குழந்தைகளின் மனதில் பதிய வைத்து அப்படி ஒரு மன்னன் இருந்ததாக நம்ப வைத்தது போல தான் இப்போதும் நிகழ்ப் போகிறது. பொன்னியின் செல்வன் படத்தையும் ஒரு திரைப்படமாக மட்டும் பார்க்காமல், இதை  வரலாற்று ஆய்வின்  

அடித்தளமாக நாளைய தலைமுறையினர் எண்ணிவிட கூடாது என்பதே தற்போது பெரும் அச்சமாக இருக்கிறது. வரலாற்று ஆய்வாளர், பழுவேட்டரையர் குல வாரிசு அன்பிற்குரிய அண்ணன்  விக்ரமகர்ண பழுவேட்டரையர் அவர்கள் பல தளங்களில் கூறியது போல வரலாறு நமக்கு மட்டும் சொந்தமில்லை, அது அனைவருக்கும் பொதுவான ஒன்று. இனிவரும் காலம் மென்பொறி காலம் . இன்றைய மற்றும் நாளைய தலைமுறையினர் வரலாற்றை புத்தகங்ளில், கல்வெட்டுகளில், ஆன்றோர்களின் கூற்றுகளில் இருந்து அறிந்து கொள்வதைவிட, வலைப்பொறி தேடலிலிருந்து தெரிந்து கொள்ளவே முனைவர். அப்படி தேடும் அவர்களுக்கு இந்த நடிகர்களின் முகங்களும், இந்த படமும்  வரலாற்று ஆவணங்களாக அமைந்து விட கூடாது. இதை எல்லாம் பார்த்தும்  கொண்டு நாம் என்னத்த கிழித்த்துக் கொண்டிருக்கிறோம். 

பெரும் ஆதங்கத்துடனும் 

கண்டனங்களுடனும்,

சத்தியராஜ் சத்தியமூர்த்தி. 

சாளுக்கியம் என்னும் வரலாற்று பொக்கிஷம்

      நான் சோழ வரலாற்றின் மீது தீராக் காதல் கொண்டவன் என்பது என் நட்பு வட்டத்தில் உள்ள அனைவரும் அறிந்ததே. அது பொன்னியின் செல்வன் மூலம் தொடங்கிய ஒன்று தான். அதன் மூலம் சோழ வரலாற்றின் மீது ஏற்பட்ட ஈர்ப்பால் பல பயணங்கள், பல்வேறு புத்தகங்கள் எல்லாம் முடித்தாயிற்று. பின்பு தான் தெரிந்தது அந்த புத்தகங்கள் எல்லாம் வெறும் புதினங்களே( வரலாற்றை அடிப்படையாக வைத்து புனையப்பட்ட கதை) என்று. என் சோழ தேடல்களுக்கு பதிலாய் என் கண் முன்னே இரத்தமும் சதையுமாய், சோழ வரலாற்றின் முழு வடிவமாக, நம்முடன் வாழும் சோழனாய் வந்து நின்றார் அண்ணன் விக்ரமகர்ண பழுவேட்டரையர் . அவரை சந்தித்த பின் தான் என்னுடைய சோழ தேடலின் பெரும் திருப்பமும், பல்வேறு குழப்பங்களுக்கு தெளிவும் பிறக்கத் தொடங்கியது. பழுவேட்டரையர் அண்ணன் அவர்களுடனான சந்திப்புக்கள், உரையாடல்கள், பயணங்கள் என நிகழ்ந்த அனைத்தும் என்னுடைய சோழ தேடலுக்கான வேறு ஒரு பரிணாம உலகத்திற்கான மனக் கதவுகளை திறந்தது.

           முதல் சந்திப்பிலேயே அண்ணன்  எழுதிய "சாளுக்கியம்" நூலை எனக்கு  பரிசளித்தார். நம் பள்ளி வரலாற்று பாடத்தில் எங்கேயும் சோழர்களின் சாளுக்கிய பராக்கிரமங்களைப் பற்றி குறிப்புக்கள் இருந்ததில்லை. பொன்னியின் செல்வனில் கூட அவ்வளவாக படித்த ஞாபகம் இல்லை. சாளுக்க்கியம் பற்றி நான் முதன்முதலில் கேள்விப்பட்டது சிவாஜி கணேசன் நடித்த "இராஜராஜ சோழன்" திரைப்படத்தில் தான்.   11- ஆம் வகுப்பு படிக்கும் போது பள்ளி விடுதியில் பார்த்தது. அதில் சாளுக்கிய மன்னன் சத்தியாசியனை வென்று, வேங்கி  நாட்டின் அரசனாக விமலாதித்தனை  முடிசூட்டி, தன் மகள் குந்தவையை அவனுக்கு திருமணம் செய்து கொடுப்பார் இராஜராஜ சோழன். அந்த படம் பார்த்த பின்பும் பல நாட்கள், பல சந்தேகங்கள் எழுந்துள்ளன. அண்ணன் இந்த நூலை என்னிடம் கொடுத்ததிலிருந்து அதனை படித்து முடிக்க வேண்டும் என்று பேராவல் தொற்றிக்கொண்டது.  

• 

   சோழர்கள் எதையெல்லாம் செய்ய வல்லவர்கள் என்பதை இந்த உலகிற்கு உணர்த்தும் ஒரு உதாரணமாய் விளங்கியது சாளுக்கிய போர். மன்னன் சத்தியாசிரயனின் பேராசைக்கும், அகந்தைக்கும், மக்கள் நலனில் அக்கறை காட்டாத அலட்சிய போக்குக்கும் முற்றுப் புள்ளி வைக்க நிகழ்த்தப்பட்டதே இந்த போர். அபயகுலசேகரன், அரிதூர்க்களங்கன், நிகரலிச்சோழன் ஸ்ரீ ஸ்ரீ இராஜராஜ சோழ பெருந்தகையனாரைப் பற்றி நாம்  இதுவரை படித்த அனைத்திற்கும் முத்தாரமாய் அவரின் வரலாறு இந்த நூலில் சொல்லப்பட்டு இருக்கிறது. என்னதான் நாம் அருள்மொழிவர்மரை பற்றி கேள்விப்பட்டிருந்தாலும் முலுவலகம் காக்கும் இராஜராஜ பெருவுடையாராய் கம்பீரமாய் சோழ கிரீடத்தின் மணி முத்தாய் நம் முன் நிற்கிறார்.  உலகின் எந்த அரச குடும்பத்தின் மூன்று தலைமுறைகளும் ஒருசேர போர்க்களத்தில் களமாடியதாக வரலாறு இல்லை. ஆனால் சாளுக்கியப் போரில் அது நடந்தேறியது.ஸ்ரீ ஸ்ரீ  இராஜராஜ சோழ சக்கரவர்த்திகள் , அவர் மகன் பட்டத்து இளவரசனான மதுராந்தகன் என்னும் இராஜேந்திர சோழன், அவனின் மகன் இராசதிராச சோழன் என சோழ பேரரசின்  மூன்று அதிமுக்கிய பெருந்தலைகள் ஒருசேர களம் கண்டனர்.   இதுவரை எந்த குறிப்பேட்டிலும் இந்த அரிய நிகழ்வைப் பற்றி நான் படித்ததில்லை. அப்படியாக நம்முடைய வரலாற்று தேடலுக்கான பல்வேறு தெளிவுகளைக் கொண்டது "சாளுக்கியம்".

     விக்ரமகர்ன பழுவேட்டரையர் அவர்களின் எழுத்தில் சாளுக்கியம் மூலம் நாம் சோழ வரலாற்றின் 1000 ஆண்டுகளை கடந்து பின்னோக்கி செல்கின்றோம். என்னுடைய "சோழப் பேரினம்" என்னும் பதிவில் சோழப் பேரரசு எப்படி ஒரு மாபெரும் நிலமாளும் அரசாக விளங்கியதற்கான முக்கிய அம்சங்களை குறித்து கூறி  இருந்தேன். இந்த நூலின் மூலம் அந்த சிறப்பம்சங்கள் அனைத்தும் உண்மையே என்பதை பக்கத்திற்கு பக்கம் நம்மால் உணர முடியும். பழுவேட்டரையர்களின் இராஜ விசுவாசம், சோழர்களை கண்ணென காக்க அவர்கள் ஏற்ற விரதம், அதனை நித்தமும் கடைபிடிக்க அவர்கள் செய்யும் தியாக வேள்வி ஆகியவை கனவிலும் கூட நினைத்துப் பார்க்க முடியாத ஒன்று. தனது பேரனாகவே இருந்தாலும், அத்துனை உரிமைகளையும் இராஜராஜ சோழனின் மீது கொண்டிருந்தாலும் ஒரு சக்கவர்த்திக்கு அளிக்க வேண்டிய மரியாதையை  ஒரு போதும் அய்யன் பெரிய பழுவேட்டரையர் அளிக்க தவறியதில்லை. தனது மகளாகவே இருந்தாலும்  மும்முடி சோழனின் பத்தினி சக்கரவர்த்தினி  பஞ்சவன்மாதேவிக்கு, சோழ பேரரசின் கோட்டை தளபதியாய் தனது மரியாதையை  அவர் செலுத்த தவறியதில்லை. இதைதான்  இன்றைய கார்ப்பரேட் தொழில் உலகில் படிநிலை நெறிமுறைகள்(Hierarchical Protocols) என்று சொல்கிறோம். இவற்றைப் பார்த்தே பழுவேட்டரையர்களால் பயிற்றுவிக்கப்பட்ட தளபதிகளும் இந்த மாண்பை பின்பற்றினர். 

       சோழர்களின் வீரம், அறம், நீதி வழுவாது போர் செய்யும் முறை, பகைவனுக்கருளும் மனம், இராஜராஜ சோழரின் அப்பழுக்கற்ற அரசாட்சி, மாதர்கள் மீது அவர்கள் கொண்ட மரியாதை, சோழ வேல்களைவிட கூர்மையாக தீட்டபட்ட ஒற்றர்களின் மதி நுட்பம், விற்படை, குதிரைப்படை, யானை படை, அடிவரிசைப் படை, செம்படை, பழுவேட்டரையர்களின் இரணியபடை, ஆதூர்சாலை படை என இன்றைய  வல்லரசுகளின் படைகளுக்கே சவால்விடும் படைகள், தானியங்கி துப்பாக்கிகள் போன்று தானியங்கி வில் அம்புகள் என சோழ பெருமைகளை விவரிக்கிறது சாளுக்கியம். சோழர்கள் தங்களின் பண்புகளை, குணங்களை , குலத்தின் மாண்புகளை வெறும் செப்பேட்டில் மட்டும் செதுக்கி வைத்துவிட்டு செல்லவில்லை. அவர்களின் வாழ்க்கை முறையே  அடுத்த தலைமுறையினருக்கு பெரும் பாடமாக, சான்றாக விளங்கி, ஓங்கி நின்றது. 

  வாசகர்களாகிய நமக்கு தான் இது புத்தகம். ஆனால் ஆசிரியர் அவர்களுக்கு  குடும்ப வரலாறு. அப்படி இருப்பினும்  சாளுக்கிய மன்னன் சத்தியாசிரயனை பற்றி குறிப்பிடுகையில் எந்த வகையிலும் அவரை சிறுமைப்படுத்தாமல் ஒரு தேசத்தின் மன்னன் என்ற மரியாதையுடன் எழுதியிருப்பது சிறப்பு. விஜயாலாய சோழன் தொடங்கி ஆதித்த கரிகாலன், இராஜராஜ சோழரின் பொற்கால ஆட்சி, தஞ்சை பெருவுடையார் கோயிலின் கட்டுமான சிறப்பு, இராசேந்திரச்சோழ சக்கரவர்த்திக்கு பட்டாபிஷேகம் வரை பல வரலாற்று சம்பவங்களை நூலில் சொல்லி இருப்பது, நாம் இதற்கு முன் படித்த விஷயங்களை இலகுவாக பொருத்தி பார்க்க முடிகிறது. சாளுக்கியப் போர் நடைபெற்ற இடங்களை நம் கண்முன் கொண்டு வந்து, இன்றைய பூகோள அமைப்பில் நமக்கு புரியும் படி சொல்லப்பட்டிருக்கிறது. 

என்ன தான் பொன்னியின் செல்வன், உடையார், கங்கைகொண்டான் போன்ற புதினங்களை நாம் படித்தாலும் அவை ஒரு மூன்றாம் நபரால் புனையப்பட்ட ஒன்றாக தான் கருத முடியும். சோழ வரலாற்றை சோழர்களின் கதைக்களத்தில் அறிந்து கொள்வதென்பது பெரும் பேரு தான். சாளுக்கியம் முற்றுற்றது. அண்ணனின் அடுத்த படைப்பான சோழர்களின் மாபெரும் வரலாற்றை நமக்கு அளிக்கப்போகும் "உய்யக்கொண்டான்" பெரு நூலுக்காக காத்திருக்கிறேன்.

மகாசிவராத்திரி 2020 தரிசன பயணம்

மகாசிவராத்திரி 2020 தரிசன பயணம் .

முடிஞ்சு மூனு நாள் ஆகுது இப்ப ஏன் டா இத தூக்கிட்டு வரனு நீங்க கேக்குறது என் காதுல விழுது. அயராது இடைவிடாத வெட்டிப் பணிகளில் பிஸியாக இருந்ததால் எழுத முடியவில்லை. இப்போதும் என்னுடைய மதிய உறக்கத்தை தியாகம் செய்தே இந்த பதிவை இடுகிறேன். மகாசிவராத்திரி அன்று ஆண்டுதோறும் கண் விழிப்பது என்பது மரபு. வீட்டில் உள்ளபடி டிவியில் ஏதேனும் ஆசிரமத்தில் நிகழும் சிவராத்திரி கொண்டாட்டங்களை பார்ப்பது, வீட்டின் அருகே இருக்கும் சிவன் கோயிலில் இரவு முழுவதும் கழிப்பது, சில திரையரங்குகளில் இரவு முழுவதும் 3 திரைப்படம் என அன்றைய இரவை நாம் கழித்து கொண்டிருந்தோம். ஆனால் இப்போது கடந்த 4-5 ஆண்டுகளில் பக்தர்கள் தங்கள் வசதிக்கேற்ப வாகனங்களை எடுத்துக்கொண்டு இரவு முழுவதும் முடிந்தவரை சிவாலயங்களை தரிசிக்கச் தொடங்கியுள்ளனர். இது ஒவ்வொரு ஆண்டும் அதிகரித்துக் கொண்டு தான் இருக்கிறது. இந்த ஆண்டு நான் சென்றது என்னுடைய நான்காம் ஆண்டு தரிசன பயணம். முதல் இரண்டு ஆண்டுகள் இருசக்கர வாகனத்திலும், இந்த ஆண்டும் கடந்த ஆண்டும் தம்பிகளுடன் நான்கு சக்கர வாகனத்திலும் பயணம் தொடர்கிறது.

சைவ சித்தாந்தத்தின் மூத்தோன் அப்பன் ஆவுடையானை பற்றியும், சைவ சமய கோட்பாடுகள் பற்றியும் பேசினால் தற்போதுள்ள இளைஞர்களில் பெரும்பாலானோர் காது கொடுத்து கேட்கத் தொடங்கியுள்ளனர் என்பதே நிதர்சனமான உண்மை. அப்படியொரு இளைஞர் பட்டாளம் எனக்கும் வாய்த்திருக்கிறது. பௌர்ணமி இரவில் கிரிவலம் செல்வது, கோயில்களுக்கு செல்வது என்று எப்போது அழைத்தாலும் ஆர்வமாக கலந்து கொள்ளும் அவர்களின் ஆர்வம் அலாதியானது. இவர்களுடன் என்னுடைய பயணம் கடந்த ஆண்டு சிவராத்தரியன்று தான் தொடங்கியது. இந்த ஓராண்டில்  நாங்கள் பயணித்த கோயில்களின் எண்ணிக்கை ஒரு கட்டத்திற்கு மேல் கணக்கில் வைக்க முடியாத அளவிற்கு போய்விட்டது. அண்ணன் விக்ரமகர்ண பழுவேட்டரையர் அவர்கள்," போகிற போக்கைப் பார்த்தால் உன்னையும்  உன் தம்பிகளையும் கைலாயத்தில் இருந்து  சிவபெருமானே  இறங்கி வந்து அருள் செய்தாலும் ஆச்சர்யப்படுவதற்கில்லை," என்று சமீபத்தில் கூறினார். அப்படியொரு யாத்திரையை மேற்கொண்டாயிற்று. கடந்த ஆண்டு சிவராத்திரியை முன்னிட்டு சிவராத்திரி அன்று இரவும், அதற்கு முந்தைய வாரமும் என் மொத்தம் 26 கோயில்களை தரிசனம் செய்து இருந்தோம். நாங்கள் மையம் கொண்ட விருத்தாச்சலம் நகரில் இருந்து கும்பகோணம் சென்று அங்கிருந்து மேற்கில் உள்ள தஞ்சை பெருவுடையார் கோயில் வரை சென்ற ஆண்டு முடித்தோம். இந்த ஆண்டு கும்பகோணம் நகருக்கு கிழக்கில் செல்வது என்று முடிவு செய்யப்பட்டது. அதன்படி பார்த்தால் வங்கக் கடலின் கரையில் உள்ள தரங்கம்பாடி வரை  செல்லவும் தீர்மானிக்கப்பட்டது.  அந்த பயணத்தில் முடிந்த வரை சிவாலயங்களை தரிசனம் செய்துவிட வேண்டும். அதற்கான பயணத் திட்டத்தை நானே வகுத்தேன். இரவு விருதையில் தொடங்கிய பயணம் காலை தரங்கம்பாடியில் திட்டமிட்டபடி கச்சிதமாய் முடிவுற்றது. தரிசனம் செய்த கோயில்கள் விபரம் வருமாறு.

1. விருதை பழமலைநாதர் கோயில்
2. இராஜேந்திரபட்டினம் நீலகண்டீஸ்வரர்
3. ஆண்டிமடம் அகத்தீஸ்வரர்
4. பெரியகிருஷ்னபுரம் நீலகண்டீஸ்வரர்
5. திருக்கலப்பூர் வனத்தீஸ்வரர்
6. மீன்சுருட்டி சொக்கலிங்கீஸ்வரர்
7. கங்கைகொண்ட சோழபுரத்து பெருவுடையார்
8. திருப்பனந்தாள் அருணஜடேஸ்வரர்
9. திருவாய்பாடி பாலுகந்தனாதர்
10. செங்கனூர் சத்தியகிரீஸ்வர
11. சூரியனார் கோயில் குருபகவான்
12. திருமங்கலக்குடி பிராணநாதேஸ்வரர்
13. ஆடுதுறை ஆபத்சகாயேஸ்வரர்
14. திருவாவடுதுறை மாசிலமனீஸ்வரர்
14. திருவாலங்காடு வடரனேஸ்வரர்
15. குத்தாலம் உத்த வேதீஸ்வரர்
16. மாயவரம் புணுகீஸ்வரர்
17. மாயவரம் மாயுரநாதர்
18. தரங்கம்பாடி  மாசிலாநாதர்

இப்படியாக 18 கோயில்களை ஒரே இரவில் தரிசனம் செய்தாயிற்று. விருத்தாச்சலம் நகரில் இருந்து 150 கிலோமீட்டர் தூரப் பயணம். இரவு உணவு மற்றும் மறுநாள் காலை உணவிற்கு புலி சாதமும், சப்பாத்தியும் நாங்களே தயார் செய்து கொண்டு சென்றோம் .

 அதிகாலை தரங்கம்பாடியை அடைந்ததும் சிறிது நேரம் கடலில் குதுகளித்துவிட்டு, அங்கே இருந்த கிணத்தடியில் குளித்துவிட்டு, போட்டோஷூட் செஷன்லாம் முடித்துவிட்டு அய்யன் மாசிலாநாதரை தரிசனம் செய்துவிட்டு வீட்டை நோக்கி புறப்பட்டோம். நான் மேலே குறிப்பிட்ட கோயில்கள்  சிலவற்றை உங்களில் பலர் தரிசனம் செய்திருக்கலாம், பல கோயில்களை கேள்விப்பட்டிருக்க கூட மாட்டீர்கள். கோயில்களில் இறைவனை மட்டுமல்ல வரலாற்றையும் தேடுகிறோம். நாம் பாடும் தேவார, திருவாசகப் பாடல்களில் இல்லாத வரலாறு வேறு எங்கிலும் இல்லை.  பெரும்பான்மையான மக்கள் செல்லும் கோயில்களுக்கு செல்லமால், புதிதாக தேடிச் செல்லும் சுகமே தனி. அண்ணன் விக்ரமகர்ண பழுவேட்டரையர் அவர்கள் தன் "சாளுக்க்கியம்" பெருநூலில் சொல்லியது போல,"மனதினுள் தீராத் தேடலோடு துவங்கப்படும் பயணங்களுக்கு திசைகளும், திருப்பங்களும் தீர்மானிக்கப் பட்டதாக அமைவதில்லை. தேடு பொருளின் சுகந்தங்களும், அது ஏற்படுத்தும் சிந்தைகளும் திரும்பிட முனைகளைக் காட்டுகின்றன," என்பது எத்துணை உண்மை.
  இதை என்னுடன் பயணிக்கும் தம்பிகளுக்கு நான் புரியவைத்து விட்டேன். இதை படிக்கும் ஒரு சிலருக்கேனும் பயணத்தின் அருமை புரிந்தால் பலன் பெற்றவனானேன்.

- சத்தியராஜ் சத்தியமூர்த்தி.
  24.02.2020

ஆயிரத்தில் ஒருவன் என்னும் அபத்தம்

ஆயிரத்தில் ஒருவன் செல்வராகவன் இயக்கத்தில் 2010 ஆம் ஆண்டு வெளி வந்த படம். படத்தின் கரு "தஞ்சையை விட்டு தப்பி சென்ற சோழர்களிடம் இருந்து பாண்டியர்கள் தங்களின் குல தெய்வத்தை மீட்பது, தஞ்சைக்கு தங்களை அழைத்த்து செல்ல தூதுவன் வருவான் என்று சோழர்கள் காத்திருப்பது" போன்று அமைக்கப்பட்டிருக்கும். 

1. படத்தின் துருப்பு சீட்டிலேயே சோழர்களுக்கும், பாண்டியர்களுக்கும் இந்த கதைக்கும் எவ்வித தொடர்பும் இல்லை என்று கூறப்பட்டிருக்கும். அப்படியிருக்க அவர்களின் பெயர்களை பயன்படுத்தி கதைக்களம் அமைத்தது ஏனோ? 

2. இராஜராஜ சோழன் அரியணை ஏறுவதற்கு முன்னமே தஞ்சாவூர் தலைநகராக மாற்றப்பட்டு விட்டது. இராஜராஜனின் தந்தையான சுந்தர சோழன், தன் சகோதரன் மகன் உத்தம சோழனுக்கு தஞ்சையில் முடி சூட்டிய பிறகு காஞ்சிபுரம் சென்று பாலாற்று கரையில் நிறுவப்பட்ட பொண்மாளிகையில் தன்னுடைய இறுதி நாட்களை கழிக்கிறார். தன் மகன் இராஜராஜ சோழன் அரியணை ஏறுவதை கூட காண பாக்கியம் இல்லாமல் 973 இல் உயிர் நீத்தார். பொண்மாளிகையில் உயிர் நீத்ததால் "பொண்மாளிகை துஞ்சின தேவர்" என்று அறியப்பட்டார். உத்தம சோழனின் மறைவுக்கு பிறகு 985 இல் இராஜராஜன் சோழ பேரரசின் பெரும் சக்கரவர்த்தியாக பொறுப்பேற்கிறார். பிறகு தனது மகனான இராஜேந்திர சோழனின் முடிசூட்டு 1014 இல் நடக்கிறது. 

இராஜேந்திர சோழன் 1025 வரை தஞ்சையை தலைநகராகக் கொண்டு தான் கொடை புரிகிறான். இராஜேந்திரன் தன்னுடைய 11 ஆம் ஆண்டு ஆட்சிக்காலத்தில் வங்காள மஹிபாள மன்னனை தோற்கடித்து கங்கை வரை புலிக்கொடியை பறக்கவிட்டு "கங்கைகொண்ட சோழன்" என்ற பட்டம் பெறுகிறான். அதன் பிறகே கங்கைகொண்ட சோழீஸ்வரத்தை நிறுவி தலைநகராக பிரகடனப்படுத்துகிறான். 1025 முதல் சோழர்களின் கடைசி நேரடி வாரிசான அதிராஜேந்திரன்(1070) வரையிலும், அதன் பிறகு குலோத்துங்க சோழன் வழி வந்த தெலுங்கு சோழர்களின் கடைசி மன்னனான மூன்றாம் இராஜராஜன்(1279) வரை கங்கைகொண்ட சோழபுரமே தலைநகராக விளங்கியது.

1133 முதல் 1150 வரை ஆட்சி செய்த இரண்டாம் குலோத்துங்கன் மட்டுமே தனது வசிப்பிடத்தை சிதம்பரத்திற்கு மாற்றியதாக தெரிகிறது. மற்றபடி சோழர்களின் 400 ஆண்டுகால  ஆட்சி பறிபோகும் வரை ஏறத்தாழ 250 ஆண்டுகள் கங்கைகொண்ட சோழபுரமே தலைநகராக இருந்துள்ளது. அப்படி இருக்க ஆயிரத்தில் ஒருவன் படத்தில் இறுதி சோழ மன்னன் தஞ்சையில் இருந்து தப்பி சென்றதாக காட்டப்பட்டுள்ளது. இத்தனை நூற்றாண்டுகள் கழித்தும் தலைநகரமாக இல்லாத ஒரு ஊருக்கு போய் சேர வேண்டும் என்று சோழ வாரிசுகளுக்கு சொல்லபட்டுள்ளதாக கதை நகர்கிறது. 250 ஆண்டு கங்கைகொண்ட சோழபுரம் தலைநகராக இருந்ததால் சோழ தேச மக்களுக்கே தஞ்சை தலைநகராக இருந்ததே நினைவு இருக்க வாய்ப்பில்லை. இந்த நிலையில் தஞ்சை நோக்கி அழைத்து செல்ல தூதன் வருவான் என்று கதை கட்டிவிட்டு இருப்பார் செல்வராகவன். இதைக் கண்டு புல்லரித்து, புளாங்கிதம் அடைந்து சில்லரையெல்லாம் சிதறவிட்டு இருக்கிறோம் நாம். தமிழக சினிமாவின் அறிவுஜீவிகளில் ஒருவராக கருதப்படும் இரா. பார்த்திபன் கூட இந்த சிறு ஆராய்ச்சியை கூட செய்யாமல் படத்தில் முக்கிய பாத்திரமாக நடித்தது தான் இன்னும் அபத்தம். என்ன செய்வது அப்போலாம் இந்த அளவுக்கு நமக்கு வரலாற்று அறிவு இல்லை. அதனால தான்  வந்தவன் போனவனெல்லாம் அந்த கலாச்சாரம், இந்த கலாச்சரம்னு நம்ம மேல மாடு மேஞ்சிட்டு போயிட்டனுங்க. 

- சத்தியராஜ் சத்தியமூர்த்தி.
 08-02-2020. 

தஞ்சை பெரியகோயில் குடமுழுக்கு மூலம் என்ன சாதித்தீர்கள்?

தஞ்சை பெருவுடையார் கோயில் நம் சோழ தேசத்து பெருந்தலைவன் மும்முடி சோழன்  யுத்தமல்லன் ஸ்ரீ இராஜராஜ சோழ பெருந்தகையால் அய்யனுக்காக எழுப்பப்பட்டது. அதற்கான குடமுழுக்கு  தை மாதம் 22- ஆம் நாள் ஏகாதசி சுபமுகூர்த்த நாளில் நல்ல நேரம் பார்த்து நடத்தப்பட்டுள்ளது???. கருடனாக இராஜராஜ சோழன் வந்தார்,  தூதுவன் வந்தான் மாரி பொழிந்தது, சோழ வம்சத்தினர் கோபுரத்தை சுற்றி நின்று வாழ்த்தினார்கள் என்றெல்லாம் டீகோடிங் செய்து கொண்டிருக்கும் அனைவருக்கும் இந்த சாமானியனின் சில கேள்விகள். 

1. 2010 ஆம் ஆண்டு கருணாநிதி அவர்கள் முதல்வராக இருந்த போது பெருவுடையார் கோயில்  1000 வது ஆண்டு சதய விழா கொண்டாடப்பட்டது. 7 நாட்கள் நடந்த நிகழ்வின் போது கூட கோயிலின் கட்டுமானத்தில்  இவ்வளவு சேதமும், மாற்றங்களும் செய்யப்பட்டிருக்க வாய்ப்பில்லை. ஆனால் இப்போது குடமுழுக்கு செய்வதற்கு கோபுரம் மேல் ஏறுவதற்கு சாரம் கட்டியதன் மூலம் எவ்வளவு சேதம் ஏற்பட்டிருக்கும் என்று நினைத்துகூட பார்க்க முடியவில்லை. நகரை சுற்றி 5 அடுக்கு பாதுகாப்பு, 5 ஆயிரத்திற்கும் மேற்பட்ட போலீசார், 200 க்கும் மேற்பட்ட கண்காணிப்பு கேமராக்கள். இந்த கேமராக்கள் பொருத்துவதற்கும், இயக்குனர் வேல்ராஜ் அவர்கள் மின்விளக்கு அமைத்து கோபுரத்திற்கு ஒளி கொடுத்தார் என்று நீங்கள் பெருமைபீத்தி கொள்வதற்கும் பின்னால் கோயிலின் கட்டிட அமைப்பில் எவ்வளவு சேதம் ஏற்படும் என்று எவரும் யோசிக்கவில்லையா? 

2. ஒரு கோயிலின் குடமுழுக்கு என்பது அந்த கோயிலில் குறைந்தபட்சம் ஒரு வருடம்  திருப்பணிகள் செய்து, குறிப்பிட்ட நடைமுறைகள் பின்பற்றப்பட்டு நடத்தப்பட வேண்டும்.  அப்படி என்ன திருப்பணிகள் பெருவுடையார் கோயில் செய்யப்பட்டது? கோயிலின் மொத்த பரப்பில் கோயிலை மையப்படுத்தி இரண்டு பக்கமும் புல் தரை அமைக்க இடம் விடப்பட்டிருக்கும். ஆனால் இன்று அந்த பரப்பளவு குறைக்கப்பட்டு கான்கிரீட் போட்டு மொழிகிவிட்டார்கள். இது தான் நீங்கள் செய்த திருப்பணியின் லட்சணமா ? தமிழில் குடமுழுக்கு நடத்த வேண்டும், ஆகமங்களை தூக்கி எறிய வேண்டும் என்று கடைசி நேரத்தில் வந்து கம்பு சுத்தியவர்கள் திருப்பணிகள் பற்றி ஏன் சிறிதளவு கூட கவலைப்படவில்லை.

3.  நாங்கள் சோழ மண்ணின் மைந்தர்கள் என்று செல்ஃபி எடுத்து ஸ்டேட்டஸ் போட்ட அனைவருக்கும் என்னுடைய ஒரு தார்மீக கேள்வி. 6 ஆண்டுகள், 6 மாதங்கள், 6 நாட்கள் என்று இலக்கு வைத்து எங்கள் பெரியவர் கட்டிய கோயிலின் அதே கட்டிட  அமைப்பு முறைதான் இன்றும் இருக்கிறதா? கோயில் வளாகத்தில் இடைச்செருகளான முருகன் சன்னதி, அம்மன் சன்னதி எப்போது கட்டப்பட்டது என்று எத்தனை பேருக்கு தெரியும் ? எந்த காலத்திலும், எந்த இயற்கை பேரிடரையும் தாக்குப்பிடிக்கும் அளவிற்கும் பெரியவர் கட்டிய இந்த கட்டமைப்பில், காலத்திற்கு ஏற்ற நீங்கள் செய்த மாற்றங்களின் விளைவுகள் என்ன என்று எத்தனை பேருக்கு தெரியும்?

4. குடமுழுக்கு அனைத்து ஊடகங்களிலும் நேரடியாக காடப்பட்டது. விழாவில் கலந்து கொண்ட முக்கிய பிரமுகர்கள் எத்தனை பேர் கேரளாந்தகன் பிரதான வாயில் வழியாக உள்ளே வந்தார்கள் என்று உங்களால் சொல்ல முடியுமா? வீம்புகென்று அந்த வழியாக வந்தவர்களின் கணக்கு வேறு. வெளியூர் நண்பர்களுக்கு விஐபி பாஸ் வாங்கி கொடுத்துவிட்டு அன்று கோயில் பக்கமே செல்லாத பல தஞ்சை முக்கிய புள்ளிகளை எனக்கு தெரியும். தஞ்சை பகுதியில் ஒரு முக்கு பிள்ளையார் கோயில் குடமுழுக்கு என்றாலும் முன் நிற்கும்  நன்னிலம் தொகுதி சட்டமன்ற உறுப்பினரும், உணவு பாதுகாப்பு துறை அமைச்சருமான காமராஜ் அவர்கள் ஏன் பெரிய கோயில் பக்கம் வரவில்லை. மத்திய  தொல்லியல் துறை, தமிழக தொல்லியல் துறை, இந்து சமய அறநிலையத் துறை அமைச்சர்கள் ஏன் பங்கேற்கவில்லை?

5. 1010 ஆண்டு நடைபெற்றது போல 2020 ஆண்டும் சிறப்பாக குடமுழுக்கு நடத்திவிட்டதாக மார்தட்டிக் கொள்கிறார்கள். 12 ஆண்டுகளுக்கு ஒருமுறை குடமுழுக்கு செய்ய வேண்டும் என்ற உங்கள் கணக்குக்கே வருவோம். 1996 ஆம் ஆண்டு பெருவுடையார் கோயில் குடமுழுக்கு செய்யப்பட்டிருக்கிறது. அதிலிருந்து 12 ஆண்டுகள் கழித்து  2009 இல் கருணாநிதி தமிழக முதல்வராக இருந்தார். அப்போது ஏன் குடமுழுக்கு நடைபெறவில்லை? 

யோசிப்போம். தமிழர் மரபை நேசிப்போம். உண்மையான வரலாற்றை வாசிப்போம். 

- சத்தியராஜ் சத்தியமூர்த்தி.

   13.02.2020.